کاوه بیات، تاریخنگار و پژوهشگر ایرانی (متولد 1333) در مقدمه کتاب درباره
شخصیت لاهوتی مینویسد: «در تاریخ ادبیات ایران لاهوتیِ شاعر با مجموعهای
از غزلیات، منظومهها و قطعات گوناگون از موقعیت ثابت و شناختهشدهای
برخوردار است. برخی از اشعارش را مردم در دل دارند، مجموعه یا منتخبی از
آنها نیز به تفاریق منتشر شده و کم و بیش در دسترس است. ولی از لحاظ
تاریخی، ماژور ابوالقاسمخان لاهوتی افسر ژاندارم و رهبر کودتای تبریز در
بهمن 1300 از موقعیتی همسنگ موقعیتش در تاریخ ادبیات معاصر ایران برخوردار
نیست. در واقع میتوان گفت که از بسیاری جهات این موقعیت ادبی، موقعیت
تاریخی او را نیز تحتالشعاع قرار داده است؛ نه فقط گاه و گداری برداشتی
مبتنی بر اشعار و سرودههای او جایگزین زندگینامه او شده است که حب یا بغض
برآمده از موقعیت او در مقام یک شاعر انقلابی نیز مانع از آن بوده که از
حیات غیر ادبی او تصویری مطابق با دادههای تاریخ فراهم آید.»