|
|
کتاب مجالس سبعه مولوی این کتاب به دلیل سادگی در زبان، کلید فهم مثنوی است. مجالس سبعه مجموعهای است شامل گزارش کامل و در واقع مشروح هفت مجلس وعظ مولانا که به خواهش شاگردان خاصاش برای عموم ایراد شدهاست.مجالس با قرائت قرآن آغاز میشد و مولانا این هفت مجلس را با خطبهای به زبان عربی ِ مسجع آغاز کرده و با دعا و مناجات با جملات ِ مسجع فارسی به پایان بردهاست.مجالس سبعه ظاهراً توسط بهاء ولد یا حسامالدین چلبی جمعآوری شده و احتمالاً توسط خود مولانا نیز بازبینی میشد.جلالالدین محمد بلخی (۶ ربیعالاول ۶۰۴، بلخ یا وخش - ۵ جمادیالثانی ۶۷۲ هجری قمری، قونیه) از مشهورترین شاعران فارسیزبان ایرانی است. نام کامل وی «محمد ابن محمد ابن حسین حسینی خطیبی بکری بلخی» بوده و در دوران حیات به القاب «جلالالدین»، «خداوندگار» و «مولانا خداوندگار» نامیده میشدهاست. در قرنهای بعد (ظاهراً از قرن ۹) القاب «مولوی»، «مولانا»، «مولوی رومی» و «ملای رومی» برای وی به کار رفتهاست و از برخی از اشعارش تخلص او را «خاموش» و «خَموش» و «خامُش» دانستهاند. زبان مادری وی پارسی بوده است .
:: برچسبها:
کتاب مجالس سبعه مولوی ,
مجالس سبعه مولوی ,
جلالالدین محمد بلخی ,
مولوی رومی ,
مولانا ,
مولوی ,
:: بازدید از این مطلب : 75
|
امتیاز مطلب : 0
|
تعداد امتیازدهندگان : 0
|
مجموع امتیاز : 0
تاریخ انتشار : سه شنبه 3 اسفند 1395 |
نظرات ()
|
|
|
|
|