مادران شاغل و فرزندان

مقدمه

انسان موجودی اجتماعی است و همین اجتماعی بودن او است كه او را به سوی گروه و جامعه سوق میدهد انسانها در طول سالهای طولانی وبا تجربه‌هایی كه كسب می‌كنند كم‌كم به این نتیجه می‌رسند كه چاره‌ای نیست جز اینكه با گروه بودن را بپذیرد و چیزهایی كه نتوانسته است بدست بیاورد با مردم وبا جامعه است كه میتواندبدست بیاورد ونیازهایش را در اجتماع میتواند برآورده سازد. همه انسانها با تعامل اجتماعی و نقشی كه در جامعه دارد میتواند به تعالی انسانی دست یابد وبه شكوفایی برسد. پایه اساسی و سازنده ساختار اجتماع خانواده است. خانواده به عنوان یك نهاد اجتماعی گروهی است كه در اجتماعی كردن فرزندان وبرآوردن بعضی از نیازهای دیگر جامعه، مسئولیت اصلی را برعهده دارد. خانواده همیشه عامل اصلی اجتماعی كردن اولیه فرزندان بوده است.

فرد از طریق اجتماعی شدن یاد می‌گیرد در موقعیتهای گوناگون چه چیزی ناپسند است وچه چیزی شایسته است.

بیان مسئله

اجتماعی شدن فرایندی است كه كودكان به كمك اعتقادات و معیارهای رفتاری و اخلاقی كه فرهنگ جامعه از آنها انتظار دارد را یاد می‌گیرد. این فرایند از تولد انسان آغاز می‌شود و تا زمان مرگ هم ادامه دارد.

هیچ كودكی اجتماعی زاده نمی شود كودك در وهله اول در برخورد با خانواده با مشاهده كردن برخورد آنان با یكدیگر وبا كودك بعضی از برخوردهای آنان را تقلید می‌كند و بعد از خانواده اجتماع است كه كودك را می‌سازد و در اجتماع نیز مدرسه بعد از خانواده بیشترین تاثیر را در اجتماعی كردن كودكان دارد.

معیار اندازه‌گیری رشد اجتماعی هر شخصی میزان سازگاری او وروابطی كه میتواند با دیگران برقرار كند است. خانواده نقش عمده‌ای در شكل‌گیری رویكردها، ارزشها و باور داشتهای كودك به عهده دارد وبرنوع روابطی كه او با نهادهای اجتماعی برقرار میكند تاثیر می‌گذارد. همه پدران و مادران به خاطر سعادت وآینده فرزندانشان تلاش و كوشش می‌كنند تا فرزندان آنها در آینده فردی مفید برای جامعه باشد و فردی با كمالات انسانی بار بیاید. عده‌ای از پدرها ومادرها زندگی وآسایش خود را بخاطرخوشبختی فرزندانشان به خطر می‌اندازد.     

یكی از كسانیكه در محیط خانواده بیشتر از سایرین در رشد كودك و اجتماعی كردن كودك نقش اساسی دارد مادر می‌باشد پس از تولد كودك، مادر تنها كسی است كه با كودك تماس گسترده‌ای دارد وبیش از هركس دیگر وقتش را صرف تربیت كودك می‌كند. برخی از مادران در بیرون از خانه كار می‌كنند ودر صورتی كه نتوانند ساعاتی از روز را از خود مراقبت كنند یا برای فرزند خود پرستار خصوصی می‌گیرد ویا كودك را درمهدكودك می‌گذارد و مادرانی هم كه شاغل نیستند خود به مراقبت فرزند می‌پردازند شاغل بودن مادران ویا خانه‌دار بودن آنها دلیل قطعی برغیر اجتماعی بارآمدن كودكان نمی‌باشد اجتماعی شدن فرزندان به نحوه زندگی آنها و به احتماعی كه فرزندان و مادران در آن زندگی می‌كنند وبه نحوه تربیت آنها بستگی دارد.