چكيده:

ترانستوكيتريدها ميكروهترومتروف‌هاي آبزي  رايجي هستند كه از نظر طبقاتي در گروه جلبكهاي هتروكونتاقرار مي‌گيرند.

تحقيقات اخير نشان داده‌اند كه تعدادي از نژادهاي تراستوكيتريدها را مي‌توان كشت كرد و بدين ترتيب به زيست توده‌‌هاي فراواني دست يافت كه داراي مقادير زيادي چربي و اسيدهاي چرب اشباع نشده‌ [1] مي‌باشند.

شواهد نشان مي‌دهند كه بازده سلولي و توليد pufa توسط نژادهاي ترانستوكيتريدها با تركيب پارامترهاي فيزيكي و شيميايي كشت مي‌توانند متغير هستند. در حال حاضر ميكروجلبكهاي فتوتروفيك كشت شده روغن‌هاي ماهي منابع اصلي تجاري pufa هستند. كاهش ممكن ذخاير تجاري ماهي و تكنولوژي نسبتاً پيچيده كه براي توليد تجاري ميكروجلبك‌ها نياز هستند تحقيق در مورد منابع ممكن pufa را الزامي ساخته است. كشت تراستوكيتريدها و ديگر ميكرودهتروتروف‌هاي توليد كننده Pufa را الزامي ساخته است. كشت تراستوكيتريدها و ديگر ميكرو هتروتروف‌هاي توليد كنندة‌ Pufa يك جنس را ملي بوده است.

در حقيقت چندين محصول مبناي تراستوكيتريدي اكنون در بازار وجود دارد و تحقيقات در مورد كاربردهاي بيشتر هنوز در حال انجام است.

بسياري از روغن‌هاي ماهي و ميكروجلبكي كه اكنون در دسترس هستند ساختارهاي نسبتاً پيچيده Pufa دارند و اين باعث افزايش هزينة‌ تهيه روعن هاي Pufa با درجة‌ خلوص بالا مي‌گردد. برعكس، تعدادي از تراستوكيتريدها كه تاكنون بررسي شد‌ه اند. استفاده از روغن‌هاي مشتق شده از تراستوكيتيريدها بتوانند در مقادير كافي و با هزينه مناسب رشد كنند استفاده از روغن‌هاي مشتق شده از تراستوكيتريدها مي‌تواند هزينة‌ بالاي موجود را بار توليد روغن‌هاي ميكروبي با درجة‌ خلوص بالا كاهش دهد.

هرچه كه بيشتر وجه فوايد مواد غذايي و بهداشتي Pufa پي مي‌بريم تقاضا براي توليدات غني از Pufa افزايش مي‌يابد. نتايج تاكنون نشان داده‌آند كه تراستوكيتريدها مي‌تواننند يك بخش مهمي را در عرضة‌چنين توليداتي ايفا كنند.

لغات مهم: تراستوكيتريدها، اسيد چرب اشباع نشده ،‌زيست توده‌ها، كشت تجاري، ميكرومترو تروف

پيشگفتار: تراستوكتيريدها ميكرومتروتروف‌هاي آبزي رايجي هستند كه به شكل [2] و يا گهگاهي  به شكل انگل‌ها تغذيه مي‌كنند( پارتر 1990) . تراستوكيتريدها داراي توزيع جغرافيايي وسيعي هستند و نژادهايي دارند كه از [3]( با نوگ و اسپرو 1974 ) ،‌ژاپن ( ناگاتوما و ديگران 1980 ) ، هندوستان ( رااگوكودار 1988 ) ، و استراليا ( لوئيس و ديگران 1998 ) بدست آمده‌آند. اصولاً تراستوكيديدها كه قارچ‌هاي نخستين فرض مي‌شوند اخيراً در زير طبقة‌ تراستوك نيتريدا [4] ( كروميتسا، هتروكونتا)  قرار گرفته‌اند و بيشتر با جلبك‌هاي  هتروكونت و طبقه بندي مي‌شوند مانند جلبكهاي قهوه‌اي و ( دياتوم ها) كاوالير- اسميت و ديگران 1994).

به دنبال توصيف اولية تراستوكيتريدها ( اسپرو 1936 )، تحقيق كلي در مورد اين گروه از ارگانيسم‌ها وجود داشته است تا اين كه تعدادي مطالعات توصيفي و اكولوژيكي د رسال 1960 ( مانند گلداستين 1963 ؛ كارتنر 1968 ) صورت گرفت.

خاندلاي و ديگران ( 1986) استفاده از اسيدهاي چرب را به عنوان شاخص‌هاي بيوشيميايي براي تراستوكيتيرديها در سيستم‌هاي [5] كه نامه مورد بررسي قرار دارند. از آن به بعد چندين مطالعه ( كه بعداً در اين مقاله ذكر خواهند شد) صورت گرفت و در آنها توانايي بعضي نژادهاي تراستوكيتريد در توليد1) يك زيست تودت نسبتاً بزرگ در كشت،2) يك نسبت بالايي از ليپيد به عنوان بخشي از اين زيست توده‌اي و 3) يك نسبت بالايي از اسيدهاي چرب غير اشباع [6] در ليپيد مورد بررسي قرار گرفت و به صورت يك كاتالوگ درآمد.

علاقه به اهميت غذايي [7] در طي دهة‌ گذشته افزايش فراواني داشته است. وقتي pufa ها اجزاء زندة‌ لازم غشاهاي سلولي و بسياري از سيستم‌هاي سيگنالي سلول باشند، كمبود و نقص pufa مي‌تواند با نقص عملكرد سلولي مرتبط باشد و اين خود در نهايت باعث بيماري مي‌گردد.