علی صفائی حائریمعروف به عین صاد  نویسنده، مجتهد، عارف و اندیشمند شیعه بود.علی صفایی حائری، فرزند شیخ عباس صفایی حائری و نوه‌ی شیخ محمد علی صفایی حائری در شهر قم، در سال ۱۳۳۰ دیده به جهان گشود. وی پس از سپری نمودن دوران کودکی و با گذراندن دوره‌ی دبستان و اتمام کلاس ششم نظام قدیم آن دوره، در سنّ سیزده سالگی شروع به تحصیل علوم دینی و حوزوی نمود.دروس سطح حوزه را در کمتر از ۴ سال به پایان رساند.او «رسائل» را نزد سیدمهدی روحانی و شیخ جعفر سبحانی تحصیل نمود و برای فرا گرفتن «مکاسب» که از کتب فقهی پایان دوره سطح است از آقایان بناروانی و فاضل قفقازی بهره جست و در نهایت با خواندن کتاب «کفایهالاصول» نزد آقایان فاضل، ستوده و میرزا حسین نوری دوره سطح را به اتمام رساند.چنان که خود می‌گوید:شاید سیزده ساله بودم که داستان‌های صادق هدایت را تمام کردم. داستان‌هایی که درد و رنج انسان را مشخص می‌ساخت و پوچی و بن بست او را نشان می‌دادصفائی بیش از پنجاه عنوان کتاب در زمینه‌های گوناگونی چون تربیتی، نقد و روش نقد، ادبیات هنر، روش تدریس و آموزش، قرآن کریم و روش برداشت از آن، تفسیر و دیدارهای تازه با قرآن، دعا و حدیث، ولایت و امامت، معارف اسلامی و آموزه‌های اقتصادی، اجتماعی و اخلاقی اسلام نگاشته است که که در غالب آنها با محوریت مسائل روز جامعه اسلامی کارکرده و کتبش به نوعی بر مبنای روش آموزش قرار گرفته است.آثار
مسئولیت و سازندگی
انسان در دو فصل
تربیت کودک
روش نقد (۵ جلد) و....