بشر از قرن‌ها پيش از باد به عنوان يک منبع انرژی طبيعی بهره می‌برده است. مصريها جزء اولين اقوامی بودند که از انرژی باد برای حرکت قايق‌های خود و رفت و آمد بر روی رودخانه نيل استفاده می‌کردند.

    حدود 200 سال قبل از ميلاد مسيح اولين آسياب‌های بادی توسط ايرانيان برای آرد کردن دانه‌های غلات ونيز کشيدن آب از چاه ساخته شد.

در حدود سال‌های 1270 ميلادی يعنی زمان جنگ‌های صليبی در اروپا هلندي‌ها جهت کشيدن آب از چاه‌ها و نيز آرد کردن غلات از آسياب‌های بادی بهره می بردند و تدريجا بر تعداد اين آسياب‌هاي بادی در اروپا افزوده شد واين آغاز راه صنعتی شدن اروپا بود.

    در نيمه دوم قرن 19 ميلادی تحولات تازه‌ای در استفاده از انرژی بادبوجود آمد و آن استفاده از انرژی باد جهت توليد الکتريسيته بود، توربين‌های بادی ساخته شد که انرژی باد را به انرژی الکتريکی تبديل می‌کرد.