جان ژوزف پرشینگ

 جان ژوزف پرشينگ

 متولد 13 سپتامبر 1860 ، مرگ 15 جولای 1948

 جان پرشينگ در يك مزرعه در ايالت ميسوری متولد شد. پدرش جان اف پرشينگ يك بازرگان دارای تبار آلمانی - آمريكائی بود كه رياست محاسبات يك فروشگاه را بر عهده داشت و در جنگ داخلی برای ارتش شمال آذوقه و مهمات تهيه ميكرد. پرشينگ جوان در مدرسه شاگردی برجسته و دارای قدرت ادراك بالا نسبت به ديگران محسوب ميشد. در سال 1878 او از مدرسه فارغ التحصيل گرديد و در همان ناحيه به عنوان معلم مدرسه سياهپوستان به كار مشغول شد.

 او در سال 1882 به مدرسه نظام در سنت پوينت رفت و به سرعت توجه ديگران را به خود جلب نمود و ابتدا سرجوخه و سپس گروهبان يكم گرديد كه اين درجه در زمان دانشجوئی بالاترين رتبه بود. او در اين زمان و هنگامی كه رئيس جمهور قصد داشت از اين مدرسه بازديد نمايد، به عنوان گارد احترام رئيس جمهور گرانت انتخاب شد. در سال 1886 به عنوان بهترين افسر نمونه مدرسه نظامی وست پوينت انتخاب شد و در همين سال فارغ التحصيل گرديد. در 30 دسامبر 1886 او مسئوليت واحد ششم سواره نظام را در جبهه جنگ در ايالت نيومكزيكو بر عهده گرفت. همچنين او در جنگ با سرخپوستان فعالانه شركت نمود و به دليل شجاعت در جنگ با سرخپوستان آپاچی به شهرت دست يافت. پرشينگ همچنين در فاجعه كشتار موسوم به وانددنی كه منجر به كشته شدن پاگنده رئيس سرخپوستان شد مشارکتی فعال داشت.در اين كشتار دسته جمعی 146 نفر سرخپوست اعم از زن و مرد و كودك كشته شدند.

ژنرال پرشينگ در سال 1890 در کشتار سرخپوستان وانددنی نقش موثری داشت در این کشتار دسته جمعی صدها سرخپوست کشته شدند. در عکس اول پاگنده رئیس سرخپوستان در فاجعه وانددنی و در عکس دوم جنازه یخزده او و در عکس سوم دفن دسته جمعی سرخپوستان کشته شده را مشاهده می کنید

 در سال 1895 پرشينگ فرمانده هنگ دهم سواره نظام موسوم به سربازان بوفالو كه از سرخپوستان آمريكائی تشكيل شده بود، گرديد. در ابتدای جنگ اسپانيا و آمريكا پرشينگ به كوبا اعزام شد و در نبردهای سنت جوآن هيل و كتل با دلاوری شركت نمود. در مارس سال 1899 او پس از رهائی از بيماری مالاريا مسئوليت نظارت بر مناطق اشغالی پورتوريكو و فيليپين و گوام را بر عهده گرفت. وقتی جنگ فيليپين شروع شد پرشينگ به مانيل اعزام شد و در سال 1901 در نبرد رودخانه كاگايان با صلابت موفق به تصرف استحكامات نظامی فلیپینی ها شد. در سال 1903 پرشينگ مورد توجه تئودور روزولت قرار گرفت در سال 1906 سرتيپ و در سال 1916 ژنرال تمام گرديد.

 با آغاز جنگ بين آمريكا و آلمان در سال 1917 قوای اعزامی آمريكا به اروپا تحت فرماندهی پرشينگ به نبرد با ارتش آلمان پرداخت پرشينگ در طول اين جنگ با گزينش افرادی قابل و توانمند كه بعدها از مشهورترين فرماندهان تاریخ گرديدند از خود ميراثی گرانقدر به جای گذارد. او با شناسائی و بكار گيری افرادی جوان اما توانمند مانند جورج مارشال، دوايت آيزنهاور، پاتن، عمر برادلی، داگلاس مك آرتور و..... فرماندهان مشهور جنگ دوم را در عرصه نبرد های جنگ اول جهانی آبديده و توانمند ساخت. با پايان جنگ او در اروپا به چهره ای مشهور و محبوب تبديل گرديد.

 او پس از جنگ به دليل فرماندهی و خدمات برجسته خود به مقام فرماندهی ارتش آمريكا منصوب گرديد كه بالاترين رتبه در ارتش آمريكا محسوب ميشد. در سال 1921 پرشينگ رئيس ستاد ارتش آمريكا گرديد و برای سه سال در اين سمت باقی ماند. او در دهه 1930 سعی نمود زندگی بدون غوغا داشته باشد اما انتشار خاطراتش موجب شد جايزه پوليتزر به او اختصاص يابد. در دهه 1940 او از جمله كسانی بود كه از همياری بين دو كشور انگلستان و آمريكا در برابر نازيها بشدت حمايت نمود. در سال 1944 وقتیمارشال دوگل به ديدن او رفت او كه به دليل پيری فردی فرتوت شده بود از دوگل پرسيد حال دوست خوب من مارشال پتن چگونه است؟

 از آنجائيكه پتن فردی بود كه در جبهه مخالف دوگل قرار داشت ولی دوگل در پاسخ به او مودبانه گفت:

 آخرين باری كه من او را ديدم بسيار خوب بود.

 در 15 جولای 1948 پرشينگ در بيمارستان نظامی والترريد در واشينگتن درگذشت. او را در گورستان آرلينگتون و در جوار آرامگاه سربازانش كه در جنگ جهانی اول كشته شده بودند، به خاك سپردند. او يك فرزند پسر به نام فرانسيس وارنر پرشينگ داشت كه در جنگ دوم جهانی در ستاد مارشال جورج مارشال مشاور و سرهنگ ستاد بود. او دارای دو فرزند پسر به نامهای ريچارد پرشينگ و جان پرشينگ سوم بود.ريچارد پرشينگ در سال 1968 در جنگ ويتنام كشته شد.